กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

รู้ไหมว่ามันยาก
ในใจมันลำบากแค่ไหน
กับการที่ต้องบอกเธอออกไป
ให้รู้ความในใจว่า I love you

เกิดเป็นหญิงจริงแท้ยิ่งลำบาก
จะเอ่ยปากฝากใครว่าคิดถึง
คงทำได้แค่เพียงใจคะนึง
มิอาจเอื้อมเอ่ยถึงความในใจ

นั่งมองดาวบนฟ้า
ส่งความห่วงหาไปให้
ข้ามน้ำทะเลเขาที่ยาวไกล
ให้ใจอีกใจที่ไกลกัน

ส่วนลึกคือหัวใจ ส่วนในคือความฝัน
ส่วนเธอคือคนสำคัน ส่วนชั้นคิดถึงเธอ

ฝากความคิดถึงข้ามฟ้าไป
หอบความห่วงใยมาให้เธอ
ให้รู้ว่าเป็นห่วงเสมอ
แม้...ไม่ได้เจออยู่ใกล้กัน

บ่ายหนึ่งคิดถึงเธอ
บ่ายสองละเมออยากเจอหน้า
บ่ายสามยังห่วงใยทุกเวลา
บ่ายสี่ห้านั่งบ้าอยู่คนเดียว

เกลียดตัวเองยิ่งนัก
แค่เข้าไปทักก็ไม่กล้า
เลยแต่งกลอนบทนี้ขึ้นมา
แทนคำบอกว่าห่วงใย

เมื่อความรักทำให้คนเป็นทุกข์
แล้วสุขที่แท้จริงมันคืออะไร
เมื่อความรักทำให้เราไม่เข้าใจ
แล้วทำไหมถึงยังต้องการมันอีก

เพราะมีเธอโลกนี้จึงสดใส
เพราะมีเธอหัวใจจึงไม่เหว่หว้า
เพราะมีเธอในวันที่เจ็บจึงไม่มีน้ำตา
เพราะมีเธอตลอดเวลาจึงไม่เหงาใจ