กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

เรามีสิทธิที่จะพูด มีสิทธิที่จะเขียน แต่ไม่มีสิทธิ ที่จะทำให้ใครรู้สึกเสียใจ ในคำพูดของเรา

แม้ลมร้อนพัดผ่าวให้ร้าวลึก
ความรู้สึกทรมานกว่าหน้าไหน
แต่สายฝนยังดับร้อนให้ผ่อนคลาย
เหมือนร้อนใจอาจจะหายถ้าใจเย็น

หนึ่งหยดน้ำร่วงหล่นบนพื้นหญ้า
ไหลรวมเป็นสาขาสู่แม่น้ำ
รวมทุกสายสู่ท้องทะเลคราม
เหมือนหนึ่งความพยายามจะก้าวไกล

บอกว่าใช่จึงเชื่อเหลือจะฝืน
จึงหยัดยืนครั้งใหม่ไม่เคอะเขิน
ความท้าทายหลายหลากหากเผชิญ
จะเอื้้อนเอิ้นโอบอุ้มคุ้มค่ารอ

ตราบใดที่พรุ่งนี้มีดวงตะวัน
ชีวิตฉันก็ยังคงต้องสู้
พิสูจน์ตนเกิดเป็นคนให้มันรู้
เราจะอยู่ไต่ขึ้นไปถึงไหนกัน

ไม่จำเป็นที่จะต้องแข่งกับคนอื่น แข่งกับตัวเองดีที่สุด

บทพิสูจน์ความแกร่ง แห่งเพชรแท้
ความแน่วแน่ที่จะไปให้ถึงฝัน
จะย่อท้อหวั่นไหว ทำไมกัน
หวังและวันแห่งเส้นชัยไม่ไกลเกิน

ต้องมีสักวันที่ฝันเราจะเป็นจริง ท้อได้แต่อย่าถอย

สิ่งที่ผ่านไปนั้นผ่านไปนาน
ทิ้งความสุขความหวานให้ผ่านพ้น
อาจจะต้องทนเหงาเศร้าทุกข์ทน
ก็นี่แหละ..ชีวิตคนต้องทำใจ