กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

เธอใจยอกชอกช้ำแสนลำบาก
รับรู้จากแววตาว่าอ่อนไหว
ขอเป็นเพื่อนเคียงข้างเดินทางไกล
เหนื่อยแค่ไหนกับปัญหาร่วมฝ่าฟัน

ล้มได้ แต่ต้องลุกเอง

หนึ่งสมอง สองมือต้องไขว่คว้า
เมื่อมีปัญหา ขึ้นมาต้องแก้ไข
เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อยไม่เป็นไร
ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ได้อีกครา

ยอมโง่ไม่กี่วินาที เพื่อถามในสิ่งที่ไม่รู้ ดีกว่าโง่ตลอดชีวิตโดยที่ไม่ถาม

ขอชีวิตงดงามตามที่ฝัน
ขอทุกวันเป็นวันอันสดใส
ขอทุกก้าวคือก้าวที่มั่นใจ
ขอวันใหม่ก้าวไกลไปกว่าเดิม

ชีวิตมีขึ้นๆ ลงๆ
อย่าตั้งความหวังอะไรไว้มาก
เพราะถ้าพลาดแล้วจะเสียใจ

สิ่งไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่

ถึงเวลาแล้วคนดี
ที่ต่างคนต่างมีทางต้องไกล
อย่าเสียดายเวลารักษาจิตใจ
ให้เข้มแข็งกับสิ่งใหม่ที่ต้องเผชิญ

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา