กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

แม้ฟ้ายังมืดครึ้มคลุมเครืออยู่
แต่ก็รู้ว่าผ่านการไปต่อ
อุปสรรคอาจมีอย่ารีรอ
แค่หยุดท้อก็วิ่งฉิวปลิวตามลม

ยิ้มเข้าไว้
ยิ้มเพื่อต่อสู้ กับอุปสรรค

มองปัญหา
ให้เหมือนกับเม็ดทราย
ถึงจะเยอะมากมาย
แต่เม็ดทรายก็เล็กนิดเดียว

จากบ้านนอก คอกนา มาเมืองหลวง
เด็กท้องทุ่ง หน้าใสก่วงมีความหวัง
สู้ชีวิต ไปพลาง ๆ ตามลำพัง
พรุ่งนี้มั๊ง ตัวข้าจะคว้าดาว

อย่าตั้งความหวังไว้กับใครบางคน เพราะเขาอาจจะทำให้เราเสียใจก็ได้

ถ้ามัน เหนื่อยล้า
จนก้าวขา เดินไม่ไหว
ก็จง หยุดพัก สักนิด ค่อยคิดสู้ใหม่
ดีกว่า ฝืน เดินต่อไป แล้วต้อง ล้มลง

คนฉลาด ไม่ใช่ผู้ที่ชนะการโต้แย้ง
แต่คนฉลาด คือผู้ที่ออกห่าง
จากการโต้แย้ง ตั้งแต่เริ่มต้น

รอยเท้าที่ยาวไกล เมื่อมองกลับไป
บ่งบอกได้ในผลงาน บางรอยอาจมีชำรุด
เพราะสะดุด จุดขวากหนาม ฟันฝ่าจนรอยงาม
เก็บเป็นนิยามของความภูมิใจ

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา