กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน
จะคว้าจันทร์งาม ยามค่ำคืน
จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว

คนที่ไม่เคยหิว
ย่อมไม่ซาบซึ้ง
รสของความอิ่ม

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา

ต้องมีสักวันที่ฝันเราจะเป็นจริง ท้อได้แต่อย่าถอย

แม้ฟ้ายังมืดครึ้มคลุมเครืออยู่
แต่ก็รู้ว่าผ่านการไปต่อ
อุปสรรคอาจมีอย่ารีรอ
แค่หยุดท้อก็วิ่งฉิวปลิวตามลม

วันที่ไม่มีเสียงหัวเราะ เป็นวันที่ไร้ค่า

ประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่คือ
การทดลองด้วยตัวเอง

ใช้เวลาให้เหมือนว่า
วันนี้เป็นวันสุดท้าย
แล้วเราจะตัดสินใจ
อะไรได้ง่ายขึ้น

หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง
ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว
ยังมีฉันคนนี้นะคนไกล
คนที่เป็นคนใกล้…ทีไกลเธอ