กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

เธอใจยอกชอกช้ำแสนลำบาก
รับรู้จากแววตาว่าอ่อนไหว
ขอเป็นเพื่อนเคียงข้างเดินทางไกล
เหนื่อยแค่ไหนกับปัญหาร่วมฝ่าฟัน

อย่าหยุดฝัน อย่าหยุดคิด ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่

หนึ่งหยดน้ำร่วงหล่นบนพื้นหญ้า
ไหลรวมเป็นสาขาสู่แม่น้ำ
รวมทุกสายสู่ท้องทะเลคราม
เหมือนหนึ่งความพยายามจะก้าวไกล

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา

เรามีสิทธิที่จะพูด มีสิทธิที่จะเขียน แต่ไม่มีสิทธิ ที่จะทำให้ใครรู้สึกเสียใจ ในคำพูดของเรา

ทุกย่างก้าวของเราคือ การเดินทางสู่จุดมุ่งหมาย

ชนะใจคนอื่นชนะได้ แต่ชนะใจตัวเองชนะยาก

หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง
ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว
ยังมีฉันคนนี้นะคนไกล
คนที่เป็นคนใกล้…ทีไกลเธอ

คนเรา ไม่ต้องเก่งไปทุกอย่าง
แต่จงสนุกกับงานทุกชิ้น ที่ได้ทำ