กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เห็นเธอออนฉันเลยออนคุยเป็นเพื่อน
กลับแชเชือนเฉื่อยชาในครานี้
หลงฮิห้าบ้าเม้นต์บ้านารี
ใครคนนี้กลับถูกลืมเหมือนจงใจ

คนไม่รักต่อให้ทำดีสักเท่าไหร่ ก่อไม่มีค่าสำหรับเค้า

อย่าดูถูกตัวฉันมากจะได้ไหม
ตอนแรกๆ ทำไมเธอบอกรักฉัน
มาวันนี้เธอไม่ค่อยแลเหลียวกัน
เธอเห็นฉันนั้นเป็นตัวอะไร

ลืมเพื่อนสนิทไปแล้วหรอ
ใจคนเรานี้หนอช่างลืมง่าย
สำหรับฉันแม้เนิ่นนานจนวันตาย
ไม่อาจลืมความในใจยังเหมือนเดิม

เวลาไม่ได้ช่วยให้รักกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ในเวลาที่เรา ผิดหวัง เราก็ยังคงมี ความหวัง ว่ามันจะต้องดีขึ้นได้
เจ็บใจที่สุด แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่ ร้องไห้ ออกมาแค่นั้น
ต่อให้เราเปนคนเข้มแข็งยังไง เราก่ทำได้แค่นี้ จิง ๆ

ฉันไม่ได้เป็นที่คนเสียน้ำตาให้กับใครง่ายๆ
เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันร้องไห้ได้ฉันรักเธอมากไช่ไม่

ตั้งแค่เธอมีเค้าคนนั้นเข้ามา
ความเป็นเพื่อนของเรานับวันยิ่งน้อยลง
อาจเป็นอำนาจแห่งความลุ่มหลง
ที่ทำให้เธอลืมเพื่อนคนนี้ไป

คนไม่ใช่อะไรมันก็ผิด
จะห่วงใยแค่ไหนก็ไร้ค่า
แม้เวลาจะนานแค่ไหนก็ไร้ผล
สิ่งที่ทำมันช่างไร้ตัวตน
เรามันคนไม่ใช่ให้ทำใจ