กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

ชอบคนคิดอะไรทันกัน
เพราะฉันไม่ชอบย่ำอยู่กับที่
มาเจอเธอก็รู้สึกแปลกๆดี
บอกกับตัวเองว่าคนนี้ใช่เลย

พยายามอดทนไม่ให้รัก
แต่ยากนักที่จะอดทนไหว
พยายามฝืนมองฝืนยิ้มแสนปวดใจ
พยายามมากมายแต่ทำไม่ได้สักที

หากตราบใด สายนทียังปรี่ไหล
สู่มหาชลาลัย กระแสสินธุ์
เกลียวคลื่นยังกระทบฝั่งดั่งอาจิณต์
เป็นนิจศีล ตราบนั้น ฉันรักเธอ

อยากจะบอกความในใจให้ได้รู้
อยากจะอยู่ใกล้ให้ได้เห็น
อยากจะรักอย่างนี้อย่างที่เป็น
ไม่ช่อนเร้นความรู้สึกนี้มีให้เธอ

ฉันรักเธอ เธอก็รู้อยู่แก่จิต
เธอจะคิดรักฉันบ้าง มั้ยหนอ
ถ้าเธอคิดรักฉันฉันจะรอ
ฉันจะขอรักเธอ เพียงผู้เดียว

เกลียดตัวเองยิ่งนัก
แค่เข้าไปทักก็ไม่กล้า
เลยแต่งกลอนบทนี้ขึ้นมา
แทนคำบอกว่าห่วงใย

ความรักที่ฉันมี
ความรู้สึกดีๆที่ฉันให้
ไม่อาจคำนวณได้เป็นค่าใด
เพราะมันมากมายเหลือเกิน

ไม่เคยไม่คิดถึง
เพราะลึกซึ้งกับเธอกว่าคนไหน
ไม่เคยไม่ห่วงใย
เพราะเธอคือทุกความหมายในความผุกพัน

ก่อนเธอนอน คิดถึงฉัน บ้างหรือยัง
ก่อนหลับฝัน คิดถึงฉัน บ้างน่ะเธอ
หากเธอเผลอ หลับไปแล้ว ไม่ว่ากัน
แต่ในฝัน ขอมีฉัน ด้วยก็พอ