กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

รักที่ม่ะต้องทน
คือ
รักคนที่เขารักเรา

เก็บความรักใส่กล่อง
เก็บใจเราสองใส่ลงถัง
เก็บความจริงใจใส่กะละมัง
แล้วเก็บกล่องในถัง
ใส่กะละมังไปให้เธอ

เกลียดตัวเองยิ่งนัก
แค่เข้าไปทักก็ไม่กล้า
เลยแต่งกลอนบทนี้ขึ้นมา
แทนคำบอกว่าห่วงใย

เพราะรู้ว่าเธอๆไม่มีใจให้
แต่ทำไมใจฉันยังห่วงหา
เฝ้ารอคอยความรักทุกเวลา
คำตอบคือ"เพราะว่าฉันรักเธอ"

บนท้องฟ้ามีดวงดาว
ในเมืองลาวมีข้าวเหนียว
ในกระทะมีไข่เจียว
ใจดวงเดียวมีให้เธอ

สูตรการหาพื้นที่ของหัวใจ
เท่ากับความห่วงใยเธอคูณหนึ่ง
ติดรูดด้วย สมการซึ้ง ซึ้ง
เท่ากับความคิดถึง คูณ ความห่วงใย

ความรักคือทุกอย่าง
คือการสร้าง คือการทำลาย
คือความเข้มแข็ง คือความอ่อนไหว
คือเหตุผลมากมายที่ไร้ซึ่งนิยาม

เป็นเพียง ผู้ชาย ธรรมดา
ไม่ใช่ ซานต้า ที่ไหน
มีของขวัญ คริสมาสต์ ให้เธอไป
เป็นหัวใจ สีแดงแดง อมชมพู

เกิดเป็นหญิงจริงแท้ยิ่งลำบาก
จะเอ่ยปากฝากใครว่าคิดถึง
คงทำได้แค่เพียงใจคะนึง
มิอาจเอื้อมเอ่ยถึงความในใจ