กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

รักที่ม่ะต้องทน
คือ
รักคนที่เขารักเรา

รักแรกคือสบตา
รักต่อมาคือยิ้มให้
รักแท้คือจริงใจ
รักต่อไปคือน้ำตา

เกลียดตัวเองยิ่งนัก
แค่เข้าไปทักก็ไม่กล้า
เลยแต่งกลอนบทนี้ขึ้นมา
แทนคำบอกว่าห่วงใย

เมื่อก่อน Like รูป
เมื่อก่อน Like สเตตัส
เมื่อก่อน Like ลิงก์
เมื่อก่อน Like ทุกเม้ม
เดี๋ยวนี้แมร่ง Like ร่องรอย

บ่ายหนึ่งคิดถึงเธอ
บ่ายสองละเมออยากเจอหน้า
บ่ายสามยังห่วงใยทุกเวลา
บ่ายสี่ห้านั่งบ้าอยู่คนเดียว

กาลเวลาผ่านไปไม่สิ้นสุด
ไม่เคยหยุดอยู่กับ ณ ตรงไหน
แต่ความรักอาจหยุดลง ณ จุดใด
เหมือนที่ฉันหยุดใจไว้ที่เธอ

รักแท้ไม่ต้องแย่งชิง
รักจริงต้องยอมปล่อยไป
ตัดกระดาษต้องใช้กรรไกร
ตัดใจต้องใช้นำตา

อยากรักเธอเท่าฟ้า
แต่ก็ไม่รู้ว่าฟ้ากว้างแค่ไหน
เอาเป็นว่ารักเธอหมดหัวใจ
และไม่เคยรักใครเท่าเธอ

เธอคือผู้หญิงที่อ่อนหวาน
ถ้อยคำรำพัน ฟังแล้วอ่อนไหว
ได้พูดคุย ได้ยินเสียงของเธอทีไร
รู้บ้างไหม ว่า อยากเข้าไปนั่งในหัวใจเธอ....