คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

มนุษย์แท้จริงแล้ว
ไม่ได้โตด้วยอาหาร
แต่โตด้วยความลําบาก

อันรูปรสกลิ่นเสียงนั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอกอวิชชาพาให้หลง
อย่าลืมนะร่างกายไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยงทรงอยู่คู่ฟ้าเอย

ทุกข์กายนั้น พออยู่ได้ ไม่แตกดับ
ยังพอรับ หลบลี้ หลีกหนีได้
ปัจจัยสี่ มีพร้อมแล้ว อยู่สบาย
แต่ทุกข์ใจ สุดจะลี้ หลีกหนีเอย

คนดีดี มีให้เลือก เสือกไม่ชอบ
เลือกเอาปอบ มาเป็นคู่ ตุนาหงัน
ต้องขายบ้าน ขายทรัพย์สิน สารพัน
แม้ตดมัน ก็ไม่เหลือ เมื่อมันไป

จะรักใคร ให้ตรวจสอบ รอบคอบไว้
อันผู้ชาย หลายล้านเกวียน เสี้ยนทั้งนั้น
ใช้เวลา ศึกษาใจ ให้รู้ทัน
อย่าตะบั้น ใฝ่หา มันน่ากลัว

คนโง่เลือกคนที่ตนรัก
คนฉลาดเลือกคนที่รักตน

ยามยากจน ข้นแค้น แสนสาหัส
สารพัด ย่ำแย่ สุดแก้ไข
ถ้ามีใคร มาช่วย ด้วยจริงใจ
จดจำไว้ คนนั้นแหละ เพื่อนแท้เรา 

เตือนตัวเอง ว่าเก่งได้ แต่อย่ากร่าง
รู้รับฟัง ไม่ใช่พล่ามเป็นน้ำไหล
อย่าหลงตน ให้คนเขาเหนื่อยใจ
เจอบันได ถ้าขึ้นได้ ต้องลงเป็น

อย่าเสียใจที่เขา " ทิ้งเราไป "
แต่จงดีใจที่เราได้ " หัวใจ " 
เรากลับคืนมา