คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ทุกข์กายนั้น พออยู่ได้ ไม่แตกดับ
ยังพอรับ หลบลี้ หลีกหนีได้
ปัจจัยสี่ มีพร้อมแล้ว อยู่สบาย
แต่ทุกข์ใจ สุดจะลี้ หลีกหนีเอย

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

ลิ้นยาวเพียงสองนิ้วเท่านั้น
ทำให้ขงเบ้งยกเมืองให้เล่าปี่ได้

ความรู้ดี ขี้เกียจ นอนตื่นสาย
ทำอะไร ก็ไม่ทัน คนอื่นเขา
จะได้เพียง สิ่งเหลือเลือก ใครไม่เอา
กับความเศร้า ความผิดหวัง ที่ยังคอย

ชีวิตที่ผ่านมาคือ "ครู"
ชีวิตที่เหลืออยู่คือ "โอกาส"

ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน
จะคว้าจันทร์งาม ยามค่ำคืน
จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว

ทำตัวดี มีงานทำ และศักดิ์ศรี 
รอคนดี ที่มีรักตอบสนอง
ถึงเค้าจะหลอกให้เรา น้ำตานอง
ก็จะมองว่า มันโง่ ที่ทิ้งไป

มืศัตรู แม้เพียงหนึ่ง ถึงน้อยนิด
แต่มีพิษ มากมาย ร้ายนักหนา
อาจทำร้าย เราได้ ทุกเวลา
ควรเสาะหา ทางแก้ไข ในทันที

ถึงจะรวยล้นฟ้า
ถึงจะจนติดดิน
ถึงจะมีแค่พอกิน
สุดท้ายก็แดดิ้นบนพื้นปฐพี