คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ลิ้นยาวเพียงสองนิ้วเท่านั้น
ทำให้ขงเบ้งยกเมืองให้เล่าปี่ได้

แม้นเราริษยากันและกัน
ไม่ช้าพลันก็จะพากันฉิบหาย
ระวังการยุยงส่งร้าย
นั่นแหละเครื่องทำลายสามัคคีฯ

ทำตัวเป็นไม่รู้อะไรซะบ้าง
ก็จะมีโอกาสได้รู้อะไรอีกเยอะ
หากทำเป็นรู้ไปหมด
อาจจะไม่ได้รู้อะไรอีกเลย

ถึงรู้แล้ว ก็ทำที เป็นไม่รู้
เพื่อให้คู่ สนทนา ได้เล่าต่อ
ถ้าเราฟัง เขาเล่า เราเออออ
อดทนรอ ฟังเขาเล่า เราได้ใจ

อันว่าความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลังมาเองเหมือนสายฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดินฯ

จงทำตาม ที่ฉันสอน ไปก่อนเถิด
อย่าเตลิด ไปตาม ฉันทำอยู่
ฉันสอนตาม คำสั่งสอน บรมครู
ฉันทำอยู่ คุกถาม ความจนรอ

เป็นผู้หญิง ยิงเรือ เหลือลำบาก
เรือก็มาก ผ่านไปมา น่าเวียนหัว
จะลงเรือ ลำไหน ให้นึกกลัว
จะได้ผัว ไม่เอาไหน ไร้น้ำยา

ต้องกินปลา เป็นหลัก กินผักด้วย
แล้วกินกล้วย น้ำว้า เป็นของว่าง
ในหนึ่งวัน ห้าพัน ก้าวเดินทาง
อยู่ไม่ห่าง คุยหนุ่มสาว ทุกเช้าเย็น

มองอะไร มองให้เห็น เป็นครูสอน
มองไม้ขอน หรือมองคน มองค้นหา
มองเห็นความ เสมอกัน มีปัญญา
มองเห็นว่า ล้วนมีพิษ: อนิจจัง