คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

เป็นผู้หญิง ยิงเรือ เหลือลำบาก
เรือก็มาก ผ่านไปมา น่าเวียนหัว
จะลงเรือ ลำไหน ให้นึกกลัว
จะได้ผัว ไม่เอาไหน ไร้น้ำยา

คนรักเมีย กลัวเมีย มักเสียเพื่อน 
คนรักเพื่อน มักเสีย การเมียผัว
คนฉลาด ปราชญ์เปรื่อง เรื่องครอบครัว
ต้องวางตัว ให้ถูกกาล ถูกเรื่องราว

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
อย่ายึดติดถือติด

อันว่าความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลังมาเองเหมือนสายฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดินฯ

หนึ่งก้าวที่ยาวไกล
อาจไหวหวั่นและล้มลง
หนึ่งก้าวที่มั่นคง
แม้จะสั้นแต่มั่นใจ

เมื่อยังหนุ่ม ยังพอมี ดีร้อยเท่า
พอย่างเข้า วัยชรา น่าใจหาย
ดีห่างเหิน เมินหมาง หนีห่างกาย
เหลือสุดท้าย เพียงดีหู อยู่ดีเดียว

อย่าเสียใจที่เขา " ทิ้งเราไป "
แต่จงดีใจที่เราได้ " หัวใจ " 
เรากลับคืนมา

มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
จงมักน้อยกินน้อยค่อยบรรจง
อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนานฯ

แม้นเราริษยากันและกัน
ไม่ช้าพลันก็จะพากันฉิบหาย
ระวังการยุยงส่งร้าย
นั่นแหละเครื่องทำลายสามัคคีฯ