คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

เพราะความรักทำให้เราอบอุ่นใจ 
บ้างครั้งก็ให้ความร้อนจนแผดเผา
ถ้าไม่คุมอารมณ์รักในใจเรา 
ก็จะเศร้าเมื่อเค้าได้ จากเราไป

เป็นคนดี เป็นได้ ง่ายนักหนา
เพียงรักษา ศีลห้า เป็นนิจศีล
เป็นคนชั่ว ต้องออกแรง ยื้อแย่งกิน
ทำผิดศีล เสี่ยงตาย ได้คุกนอน

แม้นเราริษยากันและกัน
ไม่ช้าพลันก็จะพากันฉิบหาย
ระวังการยุยงส่งร้าย
นั่นแหละเครื่องทำลายสามัคคีฯ

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

อันว่าความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลังมาเองเหมือนสายฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดินฯ

ไม่ประหยัด เงินไว้ ใช้ยามยาก
ต้องลำบาก กราบกราน กู้เงินเขา
ดอกยี่สิบ สามสิบ ก็ต้องเอา
เป็นทาสเขา ใช้ดอกต้น จนหลังอาน 

ยามเจ้ามา เอาอะไร มาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอา แต่สุข สนุกไฉน
ยามเจ้าไป เจ้าจะ เอาอะไร
เจ้าก็ไป ตัวเปล่า เหมือนเจ้ามา

ไม่สำคัญหรอกว่า
ตอนคุณรวย คุณจะอยู่กับใคร
แต่ที่สำคัญคือ
ตอนที่คุณ ไม่มีอะไร
ใครยังอยู่กับคุณ

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา