คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

เตือนตัวเอง ว่าเก่งได้ แต่อย่ากร่าง
รู้รับฟัง ไม่ใช่พล่ามเป็นน้ำไหล
อย่าหลงตน ให้คนเขาเหนื่อยใจ
เจอบันได ถ้าขึ้นได้ ต้องลงเป็น

อันความรัก มากไป ก็หน่ายง่าย
ถ้าน้อยไป ก็ไม่ดี มีสลาย
ต้องปรับแต่ง ให้พอดี มีน้ำใจ 
ให้อภัย กันได้ ไม่ตัดรอน

ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ
ถ้ามีครบ ควรเรียกมนุสสา
เพราะทำถูก พูดถูกทุกเวลา
เปรมปรีดา คืนวันสุขสันต์จริง

อาจต้องใช้ วันเวลา ที่แสนนาน
อาจต้องผ่าน ทุกปัญหา ที่รุมเร้า
อาจต้องสู้ อุปสรรค หนักไม่เบา
สิ่งที่เฝ้า เรามุ่งหมาย กลายเป็นจริง

มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
จงมักน้อยกินน้อยค่อยบรรจง
อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนานฯ

คนที่รู้จักจุดหมายปลายทางของตนเอง
คือคนที่เดินทางไปได้ไกลที่สุด

เล่าจื๊อ ท่านว่าไว้ว่า
ดูแลสิ่งใกล้ตัวยังไม่ได้
แล้วจะดูแลสิ่งไกลตัวได้อย่างไร

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา

ต้องเวียนเกิดเวียนตายตามบุญบาป
เมื่อไรทราบธรรมแท้ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิดไม่ต้องตายสบายครัน
มีเท่านั้นใครหาพบจบกันเอย