คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

สตางค์มี สตรีมา อย่าสงสัย
สตรีไป เพราะสตางค์ หนีห่างเหิน
ถ้าอยากได้ สตรีมา พาเพลิดเพลิน
ต้องหาเงิน มาแจกจ่าย ให้สตรี 

ชีวิตที่ผ่านมาคือ "ครู"
ชีวิตที่เหลืออยู่คือ "โอกาส"

หลายปัญหา เกิดจากคน อดทนสู้
เกิดมาอยู่ คู่กับคน อดทนไหว
เพราะทุกคน ต่างความคิด ต่างจิตใจ
เราอยากได้ เขาอยากเด่น เห็นมากมี

กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
ถึงเจ็บอื่นหมื่นแสนไม่แคลนคลาย
เจ็บเจียรตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจฯ

จงรับรู้ถึงอารมณ์ที่ได้รัก 
อย่าให้รัก ชักชีวิตให้ตกเหว
เค้าไม่รักก็ใช่ว่าเค้าจะเลว
รักก็เหมือนเปลวไฟในใจเรา

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ

อุปสรรค  ข้างหน้า  อาจมีฝน
ทั้งข้างหลัง  อาจมืนมน  ไม่แจ่มใส
มีสมอง    มีสองเท้า   จงก้าวไป
เพิ่มถานใจ    สุมใส     ให้ลุกโชน