กลอนน้อยใจ

ฉันคนนี้ แค่อยากถูก เอาใจใส่
ไม่ต้องการ ที่จะเจอ กับรักแท้
ที่พูดมา ฉันไม่ได้ มาตอแหล
ฉันก็แค่ บ่นเป็นกลอน ให้เธอฟัง

ฉันคนนี้ เป็นเพียงคน ธรรมดา
มันไม่ใช่ เทวดา จากฟ้าไหน
ฉันคนนี้ ก็เป็นคน มีหัวใจ
แล้วใยเธอ ไม่สนใจ มาดูแล

เธอไม่เคย ที่จะคิด มาใส่ใจ
เจ็บป่วยไข้ ไม่เคยคิด แม้โทรหา
เธอไม่เคย แคร์ฉัน ตลอดมา
แล้วจะมา คบกับ เพื่ออะไร

เธอไม่เคย โทรหา ก่อนนอนฝัน
กันและกัน ของเรา มันไม่มี
อยู่กับเพื่อน เธอก็ว่า ฉันไม่ดี
ฉันคนนี้ คงจะเลว ในสายตา

ฉันก็เจ็บเป็นเหมือนกัน
อย่ามองเหมือนฉันแข็งแกร่งได้ไหม
ฉันแค่ผู้หญิงธรรมดาก็มีบ้างล่ะ ...น้อยใจ
ขอร้องได้ไหม...เลิกใส่ใจเขาเกินไปได้ไหมเธอ?

ไม่อยากจะพูดหรอกนะวันนี้
แต่ไม่ไหวแล้วคนดี หัวใจนี้มันเจ็บเสมอ
รับรู้บ้างไหมหัวใจใครร้าวละเมอ
กับการกระทำของเธอที่ทำไป

น้อยใจใช่มันน้อยใจ
เธอรู้บ้างไหมหัวใจมันปวดร้าว
เธอแคร์แต่เขา..จนลืมเรื่องราวของ"เรา"
เธอลืมไปรึเปล่า...ใครแฟนเธอ?

เขามันบอบบางใช่ไหม
คงรับอะไรร้ายๆ ไม่ได้เหมือนฉัน
เธอจึงแสนจะแคร์..ดูแลยิ่งกว่าคนสำคัญ
แล้วฉันล่ะฉัน...เธอเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่า

ขอโทษที่ขี้น้อยใจ
ขอโทษที่ขี้หึงมากเกินไป
ขอโทษที่ฉันเอาแต่ใจ
แต่รู้ไว้ฉันรักเธอ

นั่งอยู่ดีดีก็อยากร้องให้
รู้สึกเหนื่อยหน่ายหัวใจ
เบื่อมากมายกับสิ่งที่เป็นอยู่

พอเบื่อก็ทิ้งเรา
พอเหงาก็โทรหา
พอเจ็บก็กลับมา
สรุปกูมีค่า..ในฐานะอะไร

ถ้าคิดจะคบกับกู
โทรไปมึงต้องรับ
กลับตอนไหนมึงต้องบอก
อยู่กับใคร..มึงต้องระบุ
ติดธุระ..มึงต้องอธิบาย
ถ้าปิดเครื่อง..มึงตายสถานเดียว

อยากจะทำอะไรกับใครเชิญ
ไปเพลิดเพลินกันให้อิ่มเต็มสุขสันต์
ฉันก็อยู่คนเดียวได้เหมือนกัน
ไม่มีวันกลับไปคบเธอเหมือนเดิม

เป็นผู้ชายอย่าเห็น "แก่ได้" อย่าไม่รู้จักพอ
เพราะเมื่อไหร่ ที่ผู้หญิงเห็น "แก่ให้" ขึ้นมาเมื่อไหร่
ความรักที่คุณเคยได้ ระวัง… คนอื่นก็อาจจะได้เหมือนคุณ

ถ้าเค้าทำร้ายความรู้สึกของเรา
มากกว่าที่จะรักษา แสดงว่าถึงเวลา
ที่เราควรจากลา..แล้วตัดใจ

ไม่ต้องโทรในเฟสไม่ต้องทัก
ฉันไม่อยากคุยกับเธอคนโกหก
ก็วันนั้นเธอทำไมแสนขี้งก
เธอโกหกว่ามีตังค์เต็มกระเป๋า

ไม่อิจฉาหรอก
พวกข้าวใหม่ปลามัน
แต่อิจฉาคู่ที่อยู่กัน
คงกระพันมากกว่า

อย่าให้ความหวัง ถ้ายังไม่แน่ใจ
อย่าบอกชอบใคร ถ้าหัวใจยัง โลเล