กลอนน้อยใจน่าสนใจ
ต้อง ใส่ใจ แค่ไหน ถึงจะ พอ
ต้อง รอ นานแค่ไหน ถึงจะ สน
ต้อง รัก มากเท่าไร ถึงจะ มีตัวตน
ต้อง มีน้ำตา อีกกี่หน ถึงจะ สะใจ คนอย่างเธอ
เธอไม่เคย โทรหา ก่อนนอนฝัน
กันและกัน ของเรา มันไม่มี
อยู่กับเพื่อน เธอก็ว่า ฉันไม่ดี
ฉันคนนี้ คงจะเลว ในสายตา
รู้จักกันใหม่ๆ เรื่องมาก บอกว่าน่ารัก
รู้จักกันไปสักพัก บอกอิห่า เรื่องมาก ชะมัด นะมรึง
จะมาถามว่าฉันเป็นไงบ้าง
ยามว่างๆ ช่วยโทรมาจะได้ไหม
เพราะตอนนี้ฉันอ้างว้างสุดหัวใจ
อยู่ที่ไหนก็เหมือนไม่มีเธอ
เรายังเป็น "คนรักกัน" อยู่ไหม
คำว่า "แฟน" ในหัวใจยังสำคัญอยู่รึเปล่า
คำว่า "ห่วงหา" ยังคงมีค่าระหว่างสองเรา
หรือไม่เคยคิดถึงกัน เพราะแม้เงาก็ไม่เห็นมาใส่ใจ
เมื่อก่อนเราเคยกอดอหยอกล้อเล่น
กลับเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยนะเพื่อน
ภาพเก่าๆแห่งความหลังคอยย้ำเตือน
เธอลืมเลือนมันไปแล้วหรือไร
ไม่เป็นไร ถ้าเทอไม่ลืมใครบางคน
เธอคงมีเหตุผลส่วนตัว ชั้นเข้าใจ
ความทรงจำเก่าๆ หากเทออยากเก็บไว้
ก็เก็บเอาไว้ ถ้าเทอนั้นรู้สึกดี
ทุกวันนี้เธอคิดถึงคนอื่นได้
แต่ทำไมเธอไม่เคยคิดถึงฉัน
หรือเป็นเพราะระยะทางที่ห่างกัน
ทำให้ฉันต้องทนเหงาอย่างเดียวดาย
กุไม่ใช่แก๊งค์สามช่า ที่จะมีสามคน