กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

ที่น้อยใจคือ
เธอไม่เคยรู้ลายสือ แห่งคุณค่า
เธอแค่อ่าน แค่ผ่านสายตา
กดถูกใจไปตามประสา คนออนไลน์

อยากตะโกนเสียงดังให้เธอรู้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้สำคัญไหม
เธอไม่สนฉันก็เลยทนน้อยใจ
อยู่คนเดียวให้มันตายคงจะดี

ที่ คั่นหนังสือ ยังมีค่า
แต่ที่คั่นเวลา ไม่มีค่าอะไรเลย

ตอนแรกๆ เธอบอกรักกันนักหนา
แต่เวลากลับทำให้เธอแปรเปลี่ยน
จะจดจำทุกเรื่องราวเป็นบทเรียน
เลยต้องเนียนเก็บซ่อนความน้อยใจ

บางทีการ "เดินไปข้างหน้า"
แล้วรู้สึก "เหงา"
มันอาจจะดีกว่า "กลับไปทางเก่า"
แล้วรู้สึก "เจ็บ"

เรามีแฟนกับเขาอยู่ทั้งคน
แต่ว่าเขาไม่สนปล่อยเราเหงา
อยากจะรู้ว่าทำไมไม่สนเรา
อยากกระซิบบอกเบาๆ ฉันน้อยใจ

เวลาไม่ได้ช่วยให้รักกลับมาเป็นเหมือนเดิม

วันเวลาผ่านไปไม่กี่ปี
เธอไปมีเพื่อนใหม่เลยลืมฉัน
แต่ฉันยังคิดถึงยังผูกพัน
และหวังว่าสักวันจะเหมือนเดิม