กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คุยกันทุกวันก็นึกว่าเราคือคนที่ ใช่
แต่ที่ไหนได้ แมร่ง ใช่กับ ทุกคน

ความรัก เริ่มจะหมดไป เพราะ ความ ไว้ใจ ใกล้จะหมดลง

ต่อให้เอาความดีมากลบ
หรือจะลบรอยเปื้อนน้ำตาในหัวใจ ให้จางหายไป
รอยหม่นสีเทา ปนรอยปวดร้าวที่เคยฝากไว้
แค่ความดีในนาทีสั้นๆ มันง่ายไป ขอโทษที

แค่ลมพัดหวิวๆ
แทบทำให้ หัวใจขาดริ้ว แตกสลาย
หนึ่งหัวใจ ฝากมาถามกมาย
รักยังมี หรือกลับกลาย ไปกับสายลมไหว

เคยไหม ไม่ได้เปนไรกัน
แต่ไปส่องเฟสเค้าดูทุกวัน

เธอคงลืมเพื่อนคนนี้ไปนานแล้ว
แต่เธอยังอยู่ในใจเรารู้ไหม
แม้วันคืนจะเนิ่นนานผ่านเลยไป
ความคิดถึงมิเคยคลายหรือเปลี่ยนแปลง

พอเบื่อก็ทิ้งเรา
พอเหงาก็โทรหา
พอเจ็บก็กลับมา
สรุปกูมีค่า..ในฐานะอะไร

คงไม่หวังจะให้เธอมาเป็นห่วง
เราเป็นได้แค่คู่ควงที่เธอเบื่อ
ที่ผ่านมามอบรักให้อย่างเหลือเฟือ
ที่อยู่ได้เพราะความเชื่อเท่านั้นเอง

ถึงแม้เราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ไ­ด้
ก็จงทำอนาคตให้ดี เพื่อไม่ให้ซ้ำรอยอดีต