กลอนอกหักน่าสนใจ

รอ จน ท้อ ง้อ จน เหนื่อย
เฉยเมย จน ชา ค้างคา จน เบื่อ
เชื่อ จน เจ็บ เก็บ จน ล้น

เธอเหมือนรุ้งที่ริมฟ้า
งดงามแต่แสนไกล
อยากได้อยู่เคียงใกล้
เพียงคิดที่จะไปก็สลายลง

แฟนเก่า ก็เหมือน เหรียญสลึง
ที่ครั้งหนึ่ง เคยมีค่า
แต่ปัจจุบัน แบงค์พัน สำคัญกว่า
ต่อให้เหรียญสลึงอย่างมึงเคยมีค่า กรูก็ไม่เอา

สิ่งเดียวที่ เธอ ไม่เคยเปลี่ยน
คือ ยังไม่รู้จัก คำว่า พอ
สิ่งเดียวที่ ฉัน ไม่เคยเปลี่ยน
ก็คือ เฝ้ารอ ไม่รู้จักจำ

ที่มาทัก ใจภัก(ดี) แล้วห่างเหิน
ร้อยเรื่องร้าย มากมาย เข้าเผชิญ
เจ็บเหลือเกิน ตอกย้ำ ระกำทรวง

ถ้าอยู่อย่างมีแฟนแล้วไร้ค่า
จงอยู่อย่างมีค่าแต่ไร้แฟน

รู้ว่าทำไมเราถึงเลิกกัน
ประโยคสั่นๆนี้เอง
รักคงยังไม่พอ

รอยแผลรัก ยากนัก จะหดหาย
แผลมันกลาย ฝังลึก นึกผลักไส
แต่แผลเป็น นี้หนอ ละอ่อนใจ
หยั่งรากไว้ ลงฝัง ขังจิตตรม

ถ้าคนๆนั้น ไม่รู้จักพอ
ก็ไม่ต้องไป ง้อ ให้เสียเวลา
สู้เลือกแฟนที่ หน้าตาธรรมดา
แต่เค้าเห็น เรามีค่า ที่สุด
แล้วพร้อม จะหยุด ที่เราก็พอ