กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

หนีความรักอย่างไรหนีให้พ้น
หนีใจตนหนีไปไม่ได้แน่
จะเข้มแข็งจากไหนก็ตามแต่
ต้องอ่อนแอเพราะรักหักอกเอา

หากตราบใด สายนทียังปรี่ไหล
สู่มหาชลาลัย กระแสสินธุ์
เกลียวคลื่นยังกระทบฝั่งดั่งอาจิณต์
เป็นนิจศีล ตราบนั้น ฉันรักเธอ

คิดถึงเธอเหลือเกินคนไกล
เธอคิดถึงฉันบ้างไหมคนดี
ระยะทางห่างกันแบบนี้
เธอจะมีความรู้สึกเช่นไร

เกลียดตัวเองยิ่งนัก
แค่เข้าไปทักก็ไม่กล้า
เลยแต่งกลอนบทนี้ขึ้นมา
แทนคำบอกว่าห่วงใย

สายลมพัดพาใจล่องลอยออกไป
ขอพรุ่งนี้ฉันยังมีเธอ
และฉันเก็บสิ่งดีที่เธอนั้นมีให้จดจำ
อยากบอกเธอสักล้านคำว่ารักเธอ

อิจฉาเครื่องบินอยู่ใกล้ airport
อิจฉาปรอทอยู่ติดคนไข้
อิจฉาหลอดเลือดคอยหล่อเลี้ยงหัวใจ
อิจฉาใครใครที่อยู่ใกล้เธอ

บอกตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน
เธอมีอะไรสำคัญกว่าใครคนไหน
ทุกเวลานาทีที่ผ่านไป
ใจจึงไม่เคยลืมเธอได้เลย

เพราะมีเธอโลกนี้จึงสดใส
เพราะมีเธอหัวใจจึงไม่เหว่หว้า
เพราะมีเธอในวันที่เจ็บจึงไม่มีน้ำตา
เพราะมีเธอตลอดเวลาจึงไม่เหงาใจ

แค่ฟ้าที่กั้นไว้
ไม่อาจขวางใจที่ใกล้กว่า
แม้ไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา
แต่ก็คิดถึงตลอดเวลาที่หายใจ