กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน
จะคว้าจันทร์งาม ยามค่ำคืน
จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว

ถ้ามัน เหนื่อยล้า
จนก้าวขา เดินไม่ไหว
ก็จง หยุดพัก สักนิด ค่อยคิดสู้ใหม่
ดีกว่า ฝืน เดินต่อไป แล้วต้อง ล้มลง

เรามีสิทธิที่จะพูด มีสิทธิที่จะเขียน แต่ไม่มีสิทธิ ที่จะทำให้ใครรู้สึกเสียใจ ในคำพูดของเรา

ขอจงมีปัญญาความกล้าหาญ
เพื่อก้าวผ่านอุปสรรคหนักวิถี
ขอหัวใจเปี่ยมพลังดั่งเคยมี
ณ ตรงนี้มิตรนับร้อยคอยห่วงใย

คนที่ทำได้คือ คนที่เชื่อว่าเขาทำได้
โดยมิได้คำนึงถึงคำว่า เป็นไปไม่ได้

บอกว่าใช่จึงเชื่อเหลือจะฝืน
จึงหยัดยืนครั้งใหม่ไม่เคอะเขิน
ความท้าทายหลายหลากหากเผชิญ
จะเอื้้อนเอิ้นโอบอุ้มคุ้มค่ารอ

ไม่มีอะไรเสียเวลาไปมากกว่า
การคิดที่จะย้อนกลับไปแก้ไขอดีต

ตราบใดที่พรุ่งนี้มีดวงตะวัน
ชีวิตฉันก็ยังคงต้องสู้
พิสูจน์ตนเกิดเป็นคนให้มันรู้
เราจะอยู่ไต่ขึ้นไปถึงไหนกัน

ยิ่งมีคนดูถูก เหยียดหยาม มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องต่อสู้มากเท่านั้น