คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

มนุษย์แท้จริงแล้ว
ไม่ได้โตด้วยอาหาร
แต่โตด้วยความลําบาก

วิ่งโดยไม่หยุด อาจไปได้ไว
วิ่งไป พักเหนื่อยไป มักไปได้ไกลกว่า

มีความรู้ ความสามารถ ฉลาดเฉลียว
ทั้งปราดเปรียว ปราดเปรื่อง เรื่องทั้งหลาย
แม้ไร้ทรัพย์ เงินทอง ของนอกกาย
ย่อมหาได้ มีเป็น เช่นต้องการ

ต้องกินปลา เป็นหลัก กินผักด้วย
แล้วกินกล้วย น้ำว้า เป็นของว่าง
ในหนึ่งวัน ห้าพัน ก้าวเดินทาง
อยู่ไม่ห่าง คุยหนุ่มสาว ทุกเช้าเย็น

ชายกี่คนรู้คิดรับผิดชอบ
เกียรติเป็นกรอบกั้นตนพ้นมัวหมอง
แม้เขาคือคนหนึ่งที่พึงปอง
เธอก็ต้องมีความหมายในสายตา

งานยิ่งมาก ยิ่งดี บารมีเกิด
ทำไปเถิด ไม่นานนัก จักเห็นผล
ไม่ต้องง้อ งอนใคร ให้ช่วยดล 
รอให้ผล งานออก บอกเราเอง

อันรูปรสกลิ่นเสียงนั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอกอวิชชาพาให้หลง
อย่าลืมนะร่างกายไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยงทรงอยู่คู่ฟ้าเอย

เมื่อโกรธจัด อย่าเพิ่งตอบข้อความใคร
เมื่อดีใจ อย่าเพิ่งให้สัญญา
เมื่อเศร้าหนักหนา อย่าเพิ่งตัดสินใจ

ชีวิตที่ผ่านมาคือ "ครู"
ชีวิตที่เหลืออยู่คือ "โอกาส"