คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา

แม้นเราริษยากันและกัน
ไม่ช้าพลันก็จะพากันฉิบหาย
ระวังการยุยงส่งร้าย
นั่นแหละเครื่องทำลายสามัคคีฯ

อันรักษาศีลสัยต์กัตเวที
ย่อมเป็นที่สรรเสริญเจริญตน
ทรลักษณ์อกตัญญูต่อเขา
เทพเจ้าก็จะแช่งทุกแห่งหนฯ

หลายปัญหา เกิดจากคน อดทนสู้
เกิดมาอยู่ คู่กับคน อดทนไหว
เพราะทุกคน ต่างความคิด ต่างจิตใจ
เราอยากได้ เขาอยากเด่น เห็นมากมี

อันรสปากหากหวานก็หวานเด็ด
บรเพ็ดก็ไท่ทากเท่าปากขม
มีดว่าคมก็ไม่คมเท่าปากคม
รสหวานขมคมไม่มากเหมือนปากคนฯ

อันความรัก มากไป ก็หน่ายง่าย
ถ้าน้อยไป ก็ไม่ดี มีสลาย
ต้องปรับแต่ง ให้พอดี มีน้ำใจ 
ให้อภัย กันได้ ไม่ตัดรอน

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

เงินไม่มา กาไม่เป็น เส้นกระตุก
จะนั่งลุก ก็ไม่ไหว ไปไม่ถึง
ถ้าเงินมา ไกลใกล้ ไม่คำนึง 
จะไปถึง ก่อนเวลา กาคะแนน

ลมหายใจมีไว้ให้ความหวัง
สร้างพลังดวงจิตอย่าคิดถอย
อย่าอยู่อย่างชีวิตที่เลื่อนลอย
โหยละห้อยเสียกาลและเวลา