คำคมกับคำกลอน

คํากลอนสอนใจ

และอย่าหวังว่านั้นสร้างพันธะ
อย่าคิดนะเสน่ห์เธฮเขาเผลอหลง
สัญชาติเสือเหลือวิสัยให้ซื่อตรง
แล้วก็คงออกลายเมื่อปลายมือ

คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

ลูกธนูที่ถูกปล่อยจากหน้าไม้
อันตรายน้อยกว่าหอกที่แทงมา
จากข้างหลัง

กำเอาขี้ ดีกว่า กำเอาตด
กลิ่นเหม็นหมด ก็ยังมี ขี้หลงหลือ
ประโยชน์ขี้ มีมาก หลากเหลือเฟือ
กำตดเหลือ มือเปล่า ไม่เข้าที

ยามยากจน ข้นแค้น แสนสาหัส
สารพัด ย่ำแย่ สุดแก้ไข
ถ้ามีใคร มาช่วย ด้วยจริงใจ
จดจำไว้ คนนั้นแหละ เพื่อนแท้เรา 

อันกำเนิดเกิดมาในสากล
ใครจะพ้นมรณาก็หาไม่
จงระงับดับความอาลัย
ถึงโศกไปใช่ที่จะเป็นมาฯ

ทำตัวดี มีงานทำ และศักดิ์ศรี 
รอคนดี ที่มีรักตอบสนอง
ถึงเค้าจะหลอกให้เรา น้ำตานอง
ก็จะมองว่า มันโง่ ที่ทิ้งไป

มีความรู้ หากไม่มี ดีกำกับ
จะตกอับ ไร้ค่า หมดราศรี
มีความรู้ ไม่มีศีล ก็สิ้นดี
ความรู้มี ขาดธรรม ก็ต่ำทราม

ถ้ารอให้ ตัวดีก่อน ค่อยสอนเขา
ชาตินี้เจ้า คงสอน ใครไม่ได้
ปุถุชน ความชั่วดี มีทุกราย
จะสอนใคร ต้องสอนก่อน เข้านอนโลง

ชายกี่คนรู้คิดรับผิดชอบ
เกียรติเป็นกรอบกั้นตนพ้นมัวหมอง
แม้เขาคือคนหนึ่งที่พึงปอง
เธอก็ต้องมีความหมายในสายตา