คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

มนุษย์แท้จริงแล้ว
ไม่ได้โตด้วยอาหาร
แต่โตด้วยความลําบาก

เล่าจื๊อ ท่านว่าไว้ว่า
ดูแลสิ่งใกล้ตัวยังไม่ได้
แล้วจะดูแลสิ่งไกลตัวได้อย่างไร

มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
จงมักน้อยกินน้อยค่อยบรรจง
อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนานฯ

ถึงจะรวยล้นฟ้า
ถึงจะจนติดดิน
ถึงจะมีแค่พอกิน
สุดท้ายก็แดดิ้นบนพื้นปฐพี

เป็นมนุษย์สุดนิยมเพียงลมปาก 
จะได้ยากโหยหิวเพราะชิวหา
แม้นพูดดีมีคนเขาเมตตา 
จะพูดจาจงพิเคราะห์ให้เหมาะความ

ต้องกินปลา เป็นหลัก กินผักด้วย
แล้วกินกล้วย น้ำว้า เป็นของว่าง
ในหนึ่งวัน ห้าพัน ก้าวเดินทาง
อยู่ไม่ห่าง คุยหนุ่มสาว ทุกเช้าเย็น

ถ้าอายครู ก็จะไม่ รู้วิชา
อายภรรยา ก็จะ ไม่่มีบุตร
 ถ้าได้ครู มาเป็นคู่ สับปะยุทธ
ก็จะได้ ทั้งบุตร และวิชา 

การเป็นนาย ที่ดี นี้เป็นยาก
พระคุณมาก เสียวินัย งานไร้ผล
พระเดชมาก ถูกด่า ว่าเดนคน
ควรวางตน ให้เหมาะแก่ แต่ละงาน

ถ้าหากยัง ไม่ตาย หายใจอยู่
ถึงยืนสู้ ไม่ได้ อย่าได้ถอย
นอนสู้ไป ชัยชนะ จะรอคอย
สู้ไม่ถอย ต้องไม่แพ้ อย่างแน่นอน