คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ก่อนเธอเคลิ้มเธอคล้อยถ้อยคำรัก
ควรตระหนักนิยามความแปรผัน
นิยายรักหวานล้ำเขารำพัน
อาจไม่ทันถึงปีที่จบลง

มองอะไร มองให้เห็น เป็นครูสอน
มองไม้ขอน หรือมองคน มองค้นหา
มองเห็นความ เสมอกัน มีปัญญา
มองเห็นว่า ล้วนมีพิษ: อนิจจัง

กำเอาขี้ ดีกว่า กำเอาตด
กลิ่นเหม็นหมด ก็ยังมี ขี้หลงหลือ
ประโยชน์ขี้ มีมาก หลากเหลือเฟือ
กำตดเหลือ มือเปล่า ไม่เข้าที

ทำตัวดี มีงานทำ และศักดิ์ศรี 
รอคนดี ที่มีรักตอบสนอง
ถึงเค้าจะหลอกให้เรา น้ำตานอง
ก็จะมองว่า มันโง่ ที่ทิ้งไป

ต้องเวียนเกิดเวียนตายตามบุญบาป
เมื่อไรทราบธรรมแท้ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิดไม่ต้องตายสบายครัน
มีเท่านั้นใครหาพบจบกันเอย

เมื่อยังหนุ่ม สาวรุมรัก มากนักหนา
พอชรา สาวเมินหน้า ไม่มาสน
จะแจกเงิน ก็ไม่มี พี่มันจน
ต้องจำทน รับจ้างยาย ขายข้าวแกง

การนินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดไปกรีดหิน
แม้องค์ปฎิมายังราคิน
มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้นคนนินทาฯ

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

เกิดเป็นคน ต้องทน ให้เขาด่า
จะทำดี หรือทำบ้า มันด่าหมด
ทำดีดี มันก็ด่า ว่าไม่คด
ทำเลี้ยวลด มันก็ด่า ว่าไม่ตรง