คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา 
จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว
ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร
แค่บินไปให้ถึงฝัน เท่านั้นพอ

ความรู้ดี ขี้เกียจ นอนตื่นสาย
ทำอะไร ก็ไม่ทัน คนอื่นเขา
จะได้เพียง สิ่งเหลือเลือก ใครไม่เอา
กับความเศร้า ความผิดหวัง ที่ยังคอย

จงจำไว้ชายใดมาพูดเกี้ยว
อย่าเพิ่งเกรี้ยวโกรธาว่าหยาบหยาม
เมื่อไม่รักก็อย่าตอบให้ชอบความ
ให้มันตามพอมันเหนื่อยเดี๋ยวเฉื่อยเอง

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ

อันคำคมลมชายนั้นร้ายสุด
ชอบเยื้องหยุดใจหญิงให้พิงหา
ชอบพูดเกี้ยวเลี้ยวลุดฉุดเวลา
ดั่งอาชาคึกคะนองลำพองตน

เป็นผู้หญิง ยิงเรือ เหลือลำบาก
เรือก็มาก ผ่านไปมา น่าเวียนหัว
จะลงเรือ ลำไหน ให้นึกกลัว
จะได้ผัว ไม่เอาไหน ไร้น้ำยา

คิดดูเถิดถ้าใคร ไม่อยากตก
จงรีบยก ใจตนรีบขวนขวาย
ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย
ก็สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอยฯ

อย่าท้อแท้ กับชีวิต ที่ผิดหวัง
ฟ้ามืดยัง มีสว่าง กลางคืนหาย
แม้วันนี้ มีปัญหา อย่างมากมาย
ใช่เลวร้าย สบายดี มีแน่นอนฯ

และอย่าหวังว่านั้นสร้างพันธะ
อย่าคิดนะเสน่ห์เธฮเขาเผลอหลง
สัญชาติเสือเหลือวิสัยให้ซื่อตรง
แล้วก็คงออกลายเมื่อปลายมือ