กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ผิดที่เวลา แต่เจ็บที่เรา

อย่าให้ความหวังกับฉัน
ทั้งๆที่เธอก็ยังมีเขา

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

คนไม่รักต่อให้ทำดีสักเท่าไหร่ ก่อไม่มีค่าสำหรับเค้า

อยากจะทำอะไรกับใครเชิญ
ไปเพลิดเพลินกันให้อิ่มเต็มสุขสันต์
ฉันก็อยู่คนเดียวได้เหมือนกัน
ไม่มีวันกลับไปคบเธอเหมือนเดิม

ตอนแรกๆ เธอบอกรักกันนักหนา
แต่เวลากลับทำให้เธอแปรเปลี่ยน
จะจดจำทุกเรื่องราวเป็นบทเรียน
เลยต้องเนียนเก็บซ่อนความน้อยใจ

กูไม่ใช่ ทหาร ที่จะอดทน กับมึง

นั่งอยู่ดีดีก็อยากร้องให้
รู้สึกเหนื่อยหน่ายหัวใจ
เบื่อมากมายกับสิ่งที่เป็นอยู่

เพื่อนคนนี้คงไม่ดีในสายตา
เธอเลยหาทางเพื่อตีตัวออกห่าง
แต่ยินดีเคียงข้างเธอยามอ้างว้าง
เพื่อนอย่างฉันมันแค่คนไม่สำคัญ