กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เรื่องที่เราเก็บมาน้อยใจ
มันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรของใครอีกคน

ทิ้งฉันไว้อยู่ในห้องอย่างเดียวดาย
เธอออกไปทำอะไรฉันไม่รู้
ฉันเจ็บไข้ไม่สบายไม่เคยดู
แค่นี้ฉันนั้นก็รู้หัวใจเธอ

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

ชักไม่ค่อยจะมั่นใจในความรัก
ที่เธอพูดออกจากปากเมื่อครั้งก่อน
แม้ตอนนี้ฉันจะพูดจาเว้าวอน
ก็คงไม่เป็นเหมือนตอนเริ่มรักกัน

ไม่รู้เพื่อนคิดอะไรในวันนี้
เหมือนว่ามีเรื่องในใจอยู่ใช่ไหม
ฉันไม่รู้ดูไม่ออกเรื่องในใจ
แต่ทำไมไม่ยอมพูดกับเราเลย

โลกเราในยุคนี้
เรารู้จักคนได้เยอะมากขึ้น
แต่ว่าเราไว้ใจกันได้น้อยลง
เราชอบใครๆได้ง่ายขึ้น
แต่ก็รักใคร…ลึกซึ้ง…ยากกว่าเดิม

แค่มองหน้าเธอในวันนี้
ก็รู้แล้วว่าใจเธอไม่เหมือนเก่า
ลืมแล้วหรือคำว่าเพื่อนตายของเรา
หรือเธอเอาคำพูดนั้นไปให้ใคร

ผิดที่เวลา แต่เจ็บที่เรา

เธอสนใจเรื่องเล่นเกมส์มากกว่าฉัน
คบเป็นแฟนไปวันๆ เท่านั้นหรือ
เดินไปไหนเธอไม่เคยคิดจับมือ
เราก็ซื่อไปรักเธอได้อย่างไร