กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

ถ้าจะตัดก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใยไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยวไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหนจะได้ลืม

คนไม่ใช่อะไรมันก็ผิด
จะห่วงใยแค่ไหนก็ไร้ค่า
แม้เวลาจะนานแค่ไหนก็ไร้ผล
สิ่งที่ทำมันช่างไร้ตัวตน
เรามันคนไม่ใช่ให้ทำใจ

ตั้งแค่เธอมีเค้าคนนั้นเข้ามา
ความเป็นเพื่อนของเรานับวันยิ่งน้อยลง
อาจเป็นอำนาจแห่งความลุ่มหลง
ที่ทำให้เธอลืมเพื่อนคนนี้ไป

คนโง่..เลือกคนที่ตนรัก
คนฉลาดเลือกคนที่รักตน

ต้องให้ฉันก้มลงกราบเลยหรือปล่าว
คำว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมไหม
ทุกเรื่องราวที่ตัวฉันพลั้งพลาดไป
ขอเพียงเพื่อนช่วยเห็นใจกันสักครา

ไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา แต่คิดถึงทุกเวลาที่หายใจ

กูไม่ใช่ ทหาร ที่จะอดทน กับมึง

ไม่อยากจะพูดหรอกนะวันนี้
แต่ไม่ไหวแล้วคนดี หัวใจนี้มันเจ็บเสมอ
รับรู้บ้างไหมหัวใจใครร้าวละเมอ
กับการกระทำของเธอที่ทำไป