กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คนไม่ใช่อะไรมันก็ผิด
จะห่วงใยแค่ไหนก็ไร้ค่า
แม้เวลาจะนานแค่ไหนก็ไร้ผล
สิ่งที่ทำมันช่างไร้ตัวตน
เรามันคนไม่ใช่ให้ทำใจ

อย่ารักเราเพราะเธอเหงา
ถ้าเธอเลิกเหงา
เธอจะเอาเราไปไว้ไหน

ความจริงก็คือ
ฉันไม่อาจยึดถือ จริงจังอะไรได้
ความฝันความหวังของฉัน ไม่เกิดประโยชน์อันใด
ก็แค่ข้อความซ้ำมาซ้ำไป ที่ไม่มีใครเหลียวแล

ต้อง ใส่ใจ แค่ไหน ถึงจะ พอ
ต้อง รอ นานแค่ไหน ถึงจะ สน
ต้อง รัก มากเท่าไร ถึงจะ มีตัวตน
ต้อง มีน้ำตา อีกกี่หน ถึงจะ สะใจ คนอย่างเธอ

จะมีแฟน ไม่มีแฟน สุดท้ายมันก่อต้องตายกันทุกคน

ยังรับรู้อยู่หรือเปล่า
คนที่คอย เขาจะปวดร้าวไหม
คงเที่ยวยิบยื่น ความหวานให้ใคร
คนข้างหลังยังมีอยู่ไหม ยังหลงระรื่นชื่นใครอยู่หนอ

ขอบคุณ นะ ที่ครั้งนึงเคย เปิดใจ
ถึงเธอ ไม่รัก ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อย เราก็สบายใจ ที่ได้ รักเธอ

เพื่อนเธอชวนไปเที่ยวไหนรีบทันที
แต่ฉันนี้ตัวเธอกลับไม่เคยสน
ลืมแล้วหรือว่ายังมีฉันอีกคน
ไม่รู้ฉันจะอดทนได้เท่าไร

เธอไม่เคย ที่จะคิด มาใส่ใจ
เจ็บป่วยไข้ ไม่เคยคิด แม้โทรหา
เธอไม่เคย แคร์ฉัน ตลอดมา
แล้วจะมา คบกับ เพื่ออะไร