กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

เกลียดตัวเองยิ่งนัก
แค่เข้าไปทักก็ไม่กล้า
เลยแต่งกลอนบทนี้ขึ้นมา
แทนคำบอกว่าห่วงใย

เป็นดอกแก้วในใจใครฉันไม่ว่า
เป็นดอกหญ้าในใจใครฉันไม่หวั่น
เป็นดอกโศกในใจใครไม่สำคัญ
เป็นดอกรักในใจฉันเท่านั้นพอ

แค่ความรู้สึกที่อ่อนไหว
มันเบ่งบานอยู่ในใจของเธอและฉัน
เฝ้าถนอมให้เติบโตขึ้นทุกวัน
ให้ป็นความผูกพันธ์ระหว่างใจ

แค่ฟ้าที่กั้นไว้
ไม่อาจขวางใจที่ใกล้กว่า
แม้ไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา
แต่ก็คิดถึงตลอดเวลาที่หายใจ

ยังเป็นคนที่คอยห่วง
แม้เวลาจะล่วงเลยผ่าน
ฉันยังเป็นฉันเหมือนวันวาน
คนที่มีเธอตลอดกาลในใจ

กาลเวลาผ่านไปไม่สิ้นสุด
ไม่เคยหยุดอยู่กับ ณ ตรงไหน
แต่ความรักอาจหยุดลง ณ จุดใด
เหมือนที่ฉันหยุดใจไว้ที่เธอ

เป็นเพราะกลัวว่าเธอจะไกลห่าง
จึงหาทางตีสนิทชิดเคียงใกล้
แม้จะรู้ว่าเธอไม่มีใจ
ไม่ทำให้หลีกไกลไปจากเธอ

หัวใจดวงนี้ไม่มีอะไร
นอกจากความห่วงใย ให้ใครบางคน
หัวใจดวงนี้บางทีก็สับสน
แต่ไม่เคยทิ้งใครบางคน ให้ร่วงหล่นจากหัวใจ

ยิ่งคุยกับเธอ
ใจฉันยิ่งเพ้อไปกันใหญ่
จากรอยยิ้มเธอจาง ๆ ... มาวางบนหัวใจ
และคำพูดดีๆ จากใจ ที่เธอให้มา