กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

อย่าหยุดเพื่อรอโอกาส แต่จงออกไปคว้าโอกาส

แม้ลมร้อนพัดผ่าวให้ร้าวลึก
ความรู้สึกทรมานกว่าหน้าไหน
แต่สายฝนยังดับร้อนให้ผ่อนคลาย
เหมือนร้อนใจอาจจะหายถ้าใจเย็น

เหนื่อยบ้างไหมที่เดินมาถึงวันนี้
อาจอ่อนล้าเบื่อบ้างเป็นบางที
อย่าท้อเลยคนดีขอให้ทน

หลากปัญหาสารพันจะผันผ่าน
รอยร้าวรานเรื่องร้ายจะหายสูญ
กำลังใจจากตรงนี้ทวีคูณ
เพื่อเพิ่มพูนพลังฝันวันท้อใจ

อย่าคิดว่าเราเดินมาถึงจนตรอก
ให้เราบอกตัวเองยังมีหวัง
เอาศรัทธาและความเชื่อเป็นพลัง
พาเรามุ่งสู่หนทางที่ดีๆ

อย่าเป็นคนเก่งที่แล้งน้ำใจ
แต่จงเป็นคนธรรมดาทั่วไป
ที่มีน้ำใจ และไม่เห็นแก่ตัว

ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้
ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ 
ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน

หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง
ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว
ยังมีฉันคนนี้นะคนไกล
คนที่เป็นคนใกล้…ทีไกลเธอ

หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า
เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข
เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร
ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา