กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

จากบ้านนอก คอกนา มาเมืองหลวง
เด็กท้องทุ่ง หน้าใสก่วงมีความหวัง
สู้ชีวิต ไปพลาง ๆ ตามลำพัง
พรุ่งนี้มั๊ง ตัวข้าจะคว้าดาว

อย่าหยุดฝัน อย่าหยุดคิด ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่

เมื่ออยากให้คนอื่นยิ้มให้เรา เราก็ต้องยิ้มให้เค้าก่อน

ค่อยๆทำไปทีละนิดแล้วชีวิตจะดีเอง

ไม่มีอะไรเสียเวลาไปมากกว่า
การคิดที่จะย้อนกลับไปแก้ไขอดีต

รอยเท้าที่ยาวไกล เมื่อมองกลับไป
บ่งบอกได้ในผลงาน บางรอยอาจมีชำรุด
เพราะสะดุด จุดขวากหนาม ฟันฝ่าจนรอยงาม
เก็บเป็นนิยามของความภูมิใจ

คนเราก็เป็น แบบนี้กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้าเท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้งกว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตาแทบทุกคน

อย่ากลัว การเริ่มต้นใหม่
และอย่าแคร์ สายตาใคร
ตราบใดที่เรา ยังหายใจ
ด้วยจมูกของเราเอง

เราหยุดเพื่อคิดผิดเพื่อแก้
จงดูแลหัวใจไว้ให้มั่น
วันพรุ่งนี้ยังไม่สายเกินแก้ทัน
สู้ต่อไปให้ถึงฝันอย่างตั้งใจ