กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน
จะคว้าจันทร์งาม ยามค่ำคืน
จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว

สิ่งที่ผ่านไปนั้นผ่านไปนาน
ทิ้งความสุขความหวานให้ผ่านพ้น
อาจจะต้องทนเหงาเศร้าทุกข์ทน
ก็นี่แหละ..ชีวิตคนต้องทำใจ

ถ้ามัน เหนื่อยล้า
จนก้าวขา เดินไม่ไหว
ก็จง หยุดพัก สักนิด ค่อยคิดสู้ใหม่
ดีกว่า ฝืน เดินต่อไป แล้วต้อง ล้มลง

อนาคตเป็นอย่างไรใครจะรู้
แต่ให้สู้เพื่อไปสู่สิ่งที่ฝัน
แม้เวลาอาจพาใจให้ลืมกัน
สำหรับฉันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป

จากบ้านนอก คอกนา มาเมืองหลวง
เด็กท้องทุ่ง หน้าใสก่วงมีความหวัง
สู้ชีวิต ไปพลาง ๆ ตามลำพัง
พรุ่งนี้มั๊ง ตัวข้าจะคว้าดาว

ยอมโง่ไม่กี่วินาที เพื่อถามในสิ่งที่ไม่รู้ ดีกว่าโง่ตลอดชีวิตโดยที่ไม่ถาม

เมื่อโอกาสมาถึง
จงเข้าไปหามันแทนการเดินหนี
บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดก็ได้

บทพิสูจน์ความแกร่ง แห่งเพชรแท้
ความแน่วแน่ที่จะไปให้ถึงฝัน
จะย่อท้อหวั่นไหว ทำไมกัน
หวังและวันแห่งเส้นชัยไม่ไกลเกิน

ทุกสิ่งจะดีเมื่อถึงตอนจบ ถ้ามันยังไม่ดี แสดงว่ามันยังไม่จบ