คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ

เป็นผู้หญิง ยิงเรือ เหลือลำบาก
เรือก็มาก ผ่านไปมา น่าเวียนหัว
จะลงเรือ ลำไหน ให้นึกกลัว
จะได้ผัว ไม่เอาไหน ไร้น้ำยา

ยามมั่งมี อะไรก็ ดีหมดจด
พอเงินหมด ไม่ได้ตด ก็ว่าเหม็น
เกิดเป็นคน ต้องประมาณ ตนให้เป็น
ถึงยากเข็น เพียงใด ให้ว่ารวย

โลกมีไว้ให้เหยียบ
ไม่ได้มีไว้ให้แบก 

อยากมีสุข ดับทุกข์ใจ ให้ได้ก่อน
เลิกอาวรณ์ รูปรสกลิ่น สัมผัสเสียง
ดับอารมณ์ ข่มใจ ไม่ลำเอียง
จะสุขเที่ยง แท้จริง อิงนิพพาน

มีความรู้ หากไม่มี ดีกำกับ
จะตกอับ ไร้ค่า หมดราศรี
มีความรู้ ไม่มีศีล ก็สิ้นดี
ความรู้มี ขาดธรรม ก็ต่ำทราม

ถ้าหากยัง ไม่ตาย หายใจอยู่
ถึงยืนสู้ ไม่ได้ อย่าได้ถอย
นอนสู้ไป ชัยชนะ จะรอคอย
สู้ไม่ถอย ต้องไม่แพ้ อย่างแน่นอน

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ

หากวันนี้ คุณยังไม่ "รวยพอ"
ลองหมุนคอ ไปดูเด็ก ที่ "ขอทาน"
หากยังบ่น ไม่สวยหล่อ ทรมาน
ให้มองดู "คนพิการ" ที่คลานเดิน