คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

มันก็ดี หากมีคู่ อยู่เคียงข้าง
ลดรอยด่าง หัวใจ หายสลัว
หากกงจักร ลักเข้าไป ใส่ในตัว
จิตดอกบัว คงชอกช้ำ ระกำใจ

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ

เพราะความรักทำให้เราอบอุ่นใจ 
บ้างครั้งก็ให้ความร้อนจนแผดเผา
ถ้าไม่คุมอารมณ์รักในใจเรา 
ก็จะเศร้าเมื่อเค้าได้ จากเราไป

อันรักษาศีลสัยต์กัตเวที
ย่อมเป็นที่สรรเสริญเจริญตน
ทรลักษณ์อกตัญญูต่อเขา
เทพเจ้าก็จะแช่งทุกแห่งหนฯ

ใครจะไว้ใจอะไรไว้ใจเถิด
แต่อย่าเกิดไว้ใจในสิ่งห้า
หนึ่งอย่าไว้ใจทะเลทุกเวลา
สองสัตว์เขี้ยวเล็บงาอย่าไว้ใจ
สามผู้ถืออาวุธสุดจักร้าย
สี่ผู้หญิงทั้งหลายอย่ากรายใกล้
ห้ามหากษัตริย์ทรงฉัตรชัย
ถ้าแม้ใครประมาทอาจถึงตายฯ

ถ้าล้มจงลุกอย่าทุกท้อ
จงสานต่อความฝันอันยิ่งใหญ่
แม้วันนี้ไม่มีสิทธ์พิชิตชัย
ก็ยังมีวันใหม่ให้ท้าทาย

มีความรู้ หากไม่มี ดีกำกับ
จะตกอับ ไร้ค่า หมดราศรี
มีความรู้ ไม่มีศีล ก็สิ้นดี
ความรู้มี ขาดธรรม ก็ต่ำทราม

อย่าเผลอใจให้ใครเขาง่ายนัก
เพราะความรักไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
ถ้าไม่อยากอยู่อย่างตายทั้งเป็น
จงมองเห็นคุณค่าของตัวเอง

การนินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดไปกรีดหิน
แม้องค์ปฎิมายังราคิน
มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้นคนนินทาฯ