คำคมกับคำกลอน

กลอนน้อยใจ

ความจริงก็คือ
ฉันไม่อาจยึดถือ จริงจังอะไรได้
ความฝันความหวังของฉัน ไม่เกิดประโยชน์อันใด
ก็แค่ข้อความซ้ำมาซ้ำไป ที่ไม่มีใครเหลียวแล

กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

ไม่ต้องมาทำเป็นดีเอาใจฉัน
ไม่มีวันที่ฉันจะหายโกรธหรอก
ก็วันนั้นให้ฉันรอจนช้ำชอก
รักไม่รักก็บอกกันตรงตรง

จริงอยู่ ทุกคนเปลี่ยนตามเวลา
แต่ความรักของฉันมีค่า ไม่เปลี่ยนตามเวลาหรือสิ่งไหน
อาจไม่ดีเลิศเลอ มีข้อเสีย เหมือนคนทั่วไป
หัวเราะ ร้องไห้ เจ็บได้ เสียใจเป็น

คุยกันทุกวันก็นึกว่าเราคือคนที่ ใช่
แต่ที่ไหนได้ แมร่ง ใช่กับ ทุกคน

บังคับใจไม่ให้หลงรัก
บางที ก้อ เจ็บ หนัก
เหมือนบังคับ ให้ ลืม เทอ

เรื่องที่เราเก็บมาน้อยใจ
มันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรของใครอีกคน

เคยไหม?
รู้สึกน้อยใจที่เขาไม่สน
ทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน

ในบางครั้งทำเท่าไหร่ก็เหมือนเก่า
ไม่เคยเห็นค่าของเราเลยใช่ไหม
ในบางครั้งนานวันเข้าก็น้อยใจ
แต่ทำได้แค่เก็บไว้เท่านั้นเอง

จะมีแฟน ไม่มีแฟน สุดท้ายมันก่อต้องตายกันทุกคน