กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เสียงที่ไพเราะที่สุดสำหรับฉัน
ไม่ใช่เสียงไมเคิล แจ๊คสันคนโก้
ไม่ใช่เสียงเบิร์ดหรือเสก โลโซ
แต่เป็นเสียงเซย์ฮัลโหลจากเธอ

อย่าเลยคนดี
เมื่อเวลานี้ คนที่แสนดี ไม่มีแล้วในตัวฉัน
คงผิดที่ ผิดเวลา ที่จะมาเห็นคุณค่าในตัวกัน
กับความดีนาทีสุดท้ายนั้น ฉัน! คงไม่รู้สึกอะไร

ที่ คั่นหนังสือ ยังมีค่า
แต่ที่คั่นเวลา ไม่มีค่าอะไรเลย

บางคนยอมเจ็บเพื่อจะยื่อ
บางคนยอมซื่อบื่อเพื่อจะรักษา
บางคนยอมโง่เพื่อจะต่อเวลา
และบางคนก็ยอมเสียน้ำตา ดีกว่าเสียคนที่รักไป

บางครั้งการเป็นตัวจริงก็ไม่ได้มีความสุขมากเท่าไหร่
หากคนรักมองเรา ไร้ตัวตน

ตั้งแค่เธอมีเค้าคนนั้นเข้ามา
ความเป็นเพื่อนของเรานับวันยิ่งน้อยลง
อาจเป็นอำนาจแห่งความลุ่มหลง
ที่ทำให้เธอลืมเพื่อนคนนี้ไป

ความน้อยใจ
คือความคาดหวังใหญ่ๆ
ที่มีเพียงพื้นที่แคบๆในหัวใจ
เอาไว้ยอมรับความเป็นจริง

เสือมันเคยกินเนื้อ ก็คงกินอย่างนั้น
มดเคยกินน้ำตาล ใครกันจะห้ามมันไหว
หมาเคยกินอย่างว่า ก็คงกินของมันต่อไป
ส่วนคนเจ้าชู้หลายใจ คงหลายใจตราบชั่วฟ้าดิน

นี่หรือทึ่เรียกว่าเพื่อนรัก
ทำไมวันนี้เธอหนีหน้าหาย
ลืมคำว่าเพื่อนของเราแล้วหรือไร
อยากขอร้องให้เธอเป็นเหมือนเดิม