กลอนน้อยใจน่าสนใจ

อย่าให้ความหวังกับฉัน
ทั้งๆที่เธอก็ยังมีเขา

พอเบื่อก็ทิ้งเรา
พอเหงาก็โทรหา
พอเจ็บก็กลับมา
สรุปกูมีค่า..ในฐานะอะไร

ปล่อยฉันร้องไห้ดีกว่า
ถ้าเธอจะมาปลอบด้วยคำว่า "เรื่องแค่นี้"

บางอย่างคนเราฝังใจไม่เท่ากัน
เทอเปนคนที่ทิ้งกันไป เทอคงลืมง่าย ไม่นานอย่างชั้น

เพื่อนเธอชวนไปเที่ยวไหนรีบทันที
แต่ฉันนี้ตัวเธอกลับไม่เคยสน
ลืมแล้วหรือว่ายังมีฉันอีกคน
ไม่รู้ฉันจะอดทนได้เท่าไร

ว่ากันว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด
ฉันว่าผิดคิดว่าคงไม่ใช่
การที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป
หาใช่เพราะไกลกัน
แต่เป็นเพราะคนไกลไม่ส่งข่าว
ไม่รู้เรื่องราวของเขาให้หมายมั่น
ในเมื่อคนใกล้แสนเอาใจอยู่ทุกวัน
แล้วฉะนั้นเธอว่าฉันควรจะเลือกใคร

อยากให้เป็นฉันที่เธอรัก
แต่ความจริงก็แค่คนรู้จัก
ที่เธอเพียงผ่านมาทายทัก
มิใช่รักอย่างที่เข้าใจ

นี่หรือทึ่เรียกว่าเพื่อนรัก
ทำไมวันนี้เธอหนีหน้าหาย
ลืมคำว่าเพื่อนของเราแล้วหรือไร
อยากขอร้องให้เธอเป็นเหมือนเดิม

ไม่มีเธอคิดว่าฉันคงอยู่ได้
ไม่มีใครจะปรับตัวไม่ให้เหงา
เราต้องยืนอยู่ได้ด้วยตัวเรา
ไม่มีเขายังไงเราก็ไม่ตาย