กลอนน้อยใจน่าสนใจ

อย่าดูถูกตัวฉันมากจะได้ไหม
ตอนแรกๆ ทำไมเธอบอกรักฉัน
มาวันนี้เธอไม่ค่อยแลเหลียวกัน
เธอเห็นฉันนั้นเป็นตัวอะไร

มีเพื่อนดี มีหนึ่ง ถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อย เพื่อนคิด ริษยา
เหมือนเกลือดี มี นิดหน่อย น้อยราคา
ยังมีค่า กว่าน้ำเค็ม เต็มทะเล

คนเป็นแฟนกันต้องอย่ามีความลับ
ฉันไม่อยากจ้องจับผิดเธอหรอกหนา
การกระทำที่เธอเคยสร้างมันมา
ทำให้ฉันหมดศรัทธาในตัวเธอ

ขอร้อง อย่าให้ความหวัง
เพราะ กู อยู่ลำพัง มันอาจทำให้กู เหงาตาย

ถ้าจะตัดก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใยไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยวไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหนจะได้ลืม

รู้บ้างไหมตอนนี้ฉันแสนเงียบเหงา
เมื่อก่อนเราเคยได้อยู่เคียงชิดใกล้
แต่วันนี้รู้สึกว่าเธอเปลี่ยนไป
คนอย่างฉันก็น้อยใจเป็นนะเธอ

ให้ความสำคัญ
กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ก่อนที่ "เวลา" จะพรากจากไป
"ใส่ใจ" คนที่อยู่ข้างๆกาย
ก่อนที่จะไม่มีใคร "อยู่ข้างๆเรา"

บังคับใจไม่ให้หลงรัก
บางที ก้อ เจ็บ หนัก
เหมือนบังคับ ให้ ลืม เทอ

พยายามยิ้มเวลาเจอ พยายามเลิกเพ้อ เพื่อไม่ให้ใจคิดถังเทอ