กลอนน้อยใจน่าสนใจ

บางอย่างคนเราฝังใจไม่เท่ากัน
เทอเปนคนที่ทิ้งกันไป เทอคงลืมง่าย ไม่นานอย่างชั้น

รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

เป็นชู้ ว่า เจ็บแร้ว ว แต่ไม่รู้ว่าตัวเองเปนไร เจ็บกว่าเยอะ

ที่น้อยใจคือ
เธอไม่เคยรู้ลายสือ แห่งคุณค่า
เธอแค่อ่าน แค่ผ่านสายตา
กดถูกใจไปตามประสา คนออนไลน์

เวลาเปลี่ยน โลกเปลี่ยน แต่ใจฉัน ไม่เคยเปลี่ยน

เรายังเป็น "คนรักกัน" อยู่ไหม
คำว่า "แฟน" ในหัวใจยังสำคัญอยู่รึเปล่า
คำว่า "ห่วงหา" ยังคงมีค่าระหว่างสองเรา
หรือไม่เคยคิดถึงกัน เพราะแม้เงาก็ไม่เห็นมาใส่ใจ

หากต้องการคบใคร
ควรลืมตามองให้กว้าง
แต่เมื่อตัดสินใจคบกันแล้ว
ควรหลับตาลงบ้าง
เพราะโลกนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ

ชักไม่ค่อยจะมั่นใจในความรัก
ที่เธอพูดออกจากปากเมื่อครั้งก่อน
แม้ตอนนี้ฉันจะพูดจาเว้าวอน
ก็คงไม่เป็นเหมือนตอนเริ่มรักกัน