กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คุยกันทุกวันก็นึกว่าเราคือคนที่ ใช่
แต่ที่ไหนได้ แมร่ง ใช่กับ ทุกคน

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

อยากจะไปกับใครไปเลยหนา
ไม่ต้องมาแกล้งหลอกบอกรักฉัน
ไหนที่เธอเคยบอกเรารักกัน
เธอทิ้งฉันให้นอนสั่นอยู่คนเดียว

คนไม่รักจะยื้อทำไม ให้เสียเวลา

ความรัก เริ่มจะหมดไป เพราะ ความ ไว้ใจ ใกล้จะหมดลง

คนไม่ใช่อะไรมันก็ผิด
จะห่วงใยแค่ไหนก็ไร้ค่า
แม้เวลาจะนานแค่ไหนก็ไร้ผล
สิ่งที่ทำมันช่างไร้ตัวตน
เรามันคนไม่ใช่ให้ทำใจ

ต้อง ใส่ใจ แค่ไหน ถึงจะ พอ
ต้อง รอ นานแค่ไหน ถึงจะ สน
ต้อง รัก มากเท่าไร ถึงจะ มีตัวตน
ต้อง มีน้ำตา อีกกี่หน ถึงจะ สะใจ คนอย่างเธอ

ถ้าอยากได้รักแท้ ก้อต้อง เอา รักจิง ไปแลก

หากต้องการคบใคร
ควรลืมตามองให้กว้าง
แต่เมื่อตัดสินใจคบกันแล้ว
ควรหลับตาลงบ้าง
เพราะโลกนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ