กลอนอกหักน่าสนใจ

อันความคิด จิตหมอง ครองความเศร้า
เป็นเพราะเรา เหงาหรือ คือลอยเลื่อน
ใจล่องลม ซมซาน ผ่านวันเดือน
ค่อยไหลเคลื่อน เอื้อนเอ่ย เผยเจ็บจัง

คืนวันผ่าน เดือนคล้อย เฝ้าคอยนับ
ปีล่วงลับ สับสน จนหวั่นไหว
หรือในใจ เธออ่อนแอ แปรเปลี่ยนไป
เธอมีใคร คล้องแขน แทนคนรอ

รอยแผลรัก ยากนัก จะหดหาย
แผลมันกลาย ฝังลึก นึกผลักไส
แต่แผลเป็น นี้หนอ ละอ่อนใจ
หยั่งรากไว้ ลงฝัง ขังจิตตรม

ด้วยแรงรักแรงแค้นมากแสนมาก
เป็นการยากหากหักลาจากหนี
จึงยินยอมจ่อมจมถมชีวี
เพื่อคนที่เลือกรักและปักใจ

แค้นคนอื่นยื่นกรรมทำกับฉัน
ทดแทนกันอย่างนี้ถูกที่ไหน
ทำฉันหลงติดบ่วงแห่งห่วงใจ
แล้วลาไปไกลลับมิกลับคืน

ฝนปรอยปรายคล้ายคนที่หม่นช้ำ
เหมือนความจำซ้ำจางเริ่มห่างหาย
ท่ามกลางฝนหล่นรินผินปรอยปราย
กับน้ำตาไหลพรายป้ายแก้มนวล

รู้ว่าทำไมเราถึงเลิกกัน
ประโยคสั่นๆนี้เอง
รักคงยังไม่พอ

เคยไหม
บางครั้งอยู่ๆ น้ำตาก็ไหล
จากคำพูดที่ไม่คิดอะไร
ของใครบางคน

ถ้าความรักคือการเดินทาง
หัวใจคงเป็นเข็มทิศ
และจุดหมายก็คือเธอ