กลอนอกหักน่าสนใจ

มี พบ ต้องมี จาก
มี ทุกข์ ต้องมี สุข
มี ครั้งแรก ต้องมี ครั้งสุดท้าย
มี รัก ต้องมี เลิก

ด้วยแรงรักแรงแค้นมากแสนมาก
เป็นการยากหากหักลาจากหนี
จึงยินยอมจ่อมจมถมชีวี
เพื่อคนที่เลือกรักและปักใจ

อันที่จากครั้งนี้ไม่ได้เลิก
แค่ลาเถิดพักสักนิดไม่ไปไหน
อันความรักที่ให้เธอมากเกินไป
เธอเสียใจเลยขอแค่เพื่อนกัน

ที่บอกว่า อยู่คนเดวแร้วสบายใจ
99% ของหญิงไทย คือ ปลอบใจตัวเอง

ทรมานเสียนัก
ไม่มีสิทธิ์รักเธอจนได้
ต้องปฏิเสธหัวใจ
ทั้งที่อยากอยู่ใกล้เธอเหลือเกิน

ฝนปรอยปรายคล้ายคนที่หม่นช้ำ
เหมือนความจำซ้ำจางเริ่มห่างหาย
ท่ามกลางฝนหล่นรินผินปรอยปราย
กับน้ำตาไหลพรายป้ายแก้มนวล

คนที่เดินจากไป เค้าคงไม่เคย ได้รู้หรอกว่า
ความรู้สึก ของคนที่เฝ้ารอ เขาอยู่นั้น
มันทรมาน มากเพียงใด
และจะยิ่งทรมาน อีกแค่ไหน
ถ้ารู้ว่า คนที่เค้าเฝ้ารอ ไม่มีวันกลับมา

คืนวันผ่าน เดือนคล้อย เฝ้าคอยนับ
ปีล่วงลับ สับสน จนหวั่นไหว
หรือในใจ เธออ่อนแอ แปรเปลี่ยนไป
เธอมีใคร คล้องแขน แทนคนรอ

กลั้นน้ำตา ทั้งที่อยากร้องไห้แทบขาดใจ
ยอมให้เขาจากไป ทั้งที่ใจยังโหยหา
บอกว่าไม่รู้สึกอะไร ทั้งที่คิดถึงตลอดเวลา
แกล้งทำเป็นเฉยชา ทั้งที่ตลอดมาไม่เคยลืม