กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

อย่าให้คนอื่นมาบงการชีวิตเรา เราต้องบงการชีวิตตนเอง

จากบ้านนอก คอกนา มาเมืองหลวง
เด็กท้องทุ่ง หน้าใสก่วงมีความหวัง
สู้ชีวิต ไปพลาง ๆ ตามลำพัง
พรุ่งนี้มั๊ง ตัวข้าจะคว้าดาว

ประสบการณ์ชีวิตคือ การเรียนรู้จากสิ่งรอบข้าง

ทำอะไรเองบ้าง แล้วจะรู้ว่าเราก็เก่งไม่แพ้ใครเหมือนกัน

แม้ลมร้อนพัดผ่าวให้ร้าวลึก
ความรู้สึกทรมานกว่าหน้าไหน
แต่สายฝนยังดับร้อนให้ผ่อนคลาย
เหมือนร้อนใจอาจจะหายถ้าใจเย็น

รอยเท้าที่ยาวไกล เมื่อมองกลับไป
บ่งบอกได้ในผลงาน บางรอยอาจมีชำรุด
เพราะสะดุด จุดขวากหนาม ฟันฝ่าจนรอยงาม
เก็บเป็นนิยามของความภูมิใจ

แค่เพียงคนคนเดียวทิ้งเราไป
จงอย่าได้เสียใจหมดความหวัง
จงคิดบวกเพื่อจะได้เติมพลัง
ลมหายใจเรายังมีอย่าแพ้ใคร

แม้ฟ้ายังมืดครึ้มคลุมเครืออยู่
แต่ก็รู้ว่าผ่านการไปต่อ
อุปสรรคอาจมีอย่ารีรอ
แค่หยุดท้อก็วิ่งฉิวปลิวตามลม

ขอจงมีปัญญาความกล้าหาญ
เพื่อก้าวผ่านอุปสรรคหนักวิถี
ขอหัวใจเปี่ยมพลังดั่งเคยมี
ณ ตรงนี้มิตรนับร้อยคอยห่วงใย