กลอนให้กําลังใจตัวเองน่าสนใจ

ปัญหานั้นเกิดขึ้นได้ก็แก้ได้
ไม่มีใครจมปัญหาอยู่ตลอด
จงสู้ไปแล้วเราจะต้องรอด
อย่าได้ถอดใจท้อเดินต่อไป

ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้
ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ 
ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน

มองปัญหา
ให้เหมือนกับเม็ดทราย
ถึงจะเยอะมากมาย
แต่เม็ดทรายก็เล็กนิดเดียว

ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่า
แม้แต่คนโง่ที่สุด ยังฉลาดในบางเรื่อง
และคนฉลาดที่สุด ก็ยังโง่ในหลายเรื่อง 

คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน

หนึ่งหยดน้ำร่วงหล่นบนพื้นหญ้า
ไหลรวมเป็นสาขาสู่แม่น้ำ
รวมทุกสายสู่ท้องทะเลคราม
เหมือนหนึ่งความพยายามจะก้าวไกล

หลังพายุผ่านไป
ฟ้าย่อมสดใสเสมอ

ลมหายใจมีไว้ให้ความหวัง
สร้างพลังดวงจิตอย่าคิดถอย
อย่าอยู่อย่างชีวิตที่เลื่อนลอย
โหยละห้อยเสียกาลและเวลา

แม้ฟ้ายังมืดครึ้มคลุมเครืออยู่
แต่ก็รู้ว่าผ่านการไปต่อ
อุปสรรคอาจมีอย่ารีรอ
แค่หยุดท้อก็วิ่งฉิวปลิวตามลม