คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

มองปัญหา
ให้เหมือนกับ "เม็ดทราย"
ถึงจะเยอะมากมาย
แต่ทรายก็เล็กแค่ "นิดเดียว"

ไม่ประหยัด เงินไว้ ใช้ยามยาก
ต้องลำบาก กราบกราน กู้เงินเขา
ดอกยี่สิบ สามสิบ ก็ต้องเอา
เป็นทาสเขา ใช้ดอกต้น จนหลังอาน 

อันรักกันอยู่ไกลถึงขอบฟ้า
เหมือนชายคาเข้ามาเบียดดูเสียดสี
อันชังกันอยู่ใกล้สักองคุลี
ก็เหมือนมีแนวป่าเข้ามาบังฯ

คิดอะไร ไม่สนิท เท่าคิดถึง
มันซาบซึ้ง ตรึงใจ หาใดเหมือน
ภาพก่อนเก่า คราวหลัง ยังติดเตือน
คิดยิ่งเหมือน เราใกล้ชิด สนิทกัน

มนุษย์แท้จริงแล้ว
ไม่ได้โตด้วยอาหาร
แต่โตด้วยความลําบาก

วิ่งโดยไม่หยุด อาจไปได้ไว
วิ่งไป พักเหนื่อยไป มักไปได้ไกลกว่า

ความสบาย ฆ่าคนตาย มาก็มาก
ความลำบาก สร้างคนมา ก็มากหลาย
ทนลำบาก จะต้องถึง ซึ่งสบาย
อาจถึงตาย ถ้าหลงไหล สบายเกิน 

ขอพวกเราทั้งหลายจำไว้เถิด
ว่าการเกิดนี้ลำบากยากนักหนา
ครั้นคนเราได้กำเนิดเกิดขึ้นมา
ก็กลับพากันถึงซึ่งความตาย

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน