กลอนอกหักน่าสนใจ

รู้ว่าทำไมเราถึงเลิกกัน
ประโยคสั่นๆนี้เอง
รักคงยังไม่พอ

ความรักมีสองอย่าง
ไม่ดูแลกันตลอดไป
ก็ได้แค่คิดถึงกันและกัน ตลอดไป

น่าจะแน่ใจตัวเองเสียก่อน
แล้วค่อยมาทำอ่อนโยนอ่อนหวาน
คำพูดของเธอเคลือบด้วยน้ำตาล
แท้เป็นคำหวานที่อาบด้วยยาพิษของเธอ

คิดนานไป
เสียใจที่ไม่มีโอกาสได้พูด

อันที่จากครั้งนี้ไม่ได้เลิก
แค่ลาเถิดพักสักนิดไม่ไปไหน
อันความรักที่ให้เธอมากเกินไป
เธอเสียใจเลยขอแค่เพื่อนกัน

ต่างยื้อยุดฉุดดึงให้ถึงจุด
ท้ายที่สุดหยุด จบหามีไม่
หากเลือกทางสายกลางต่างเดินไป
คงจะไม่มีบ่วงไว้ถ่วงตน

จะมาพูดทำไมว่า
มึงก็เสียใจเหมือนกัน
ในเมื่อ มึง ยังมี มัน
แต่ กู ไม่มีใคร

ดอกคูณคูณดอกอยู่เต็มต้น
เหมือนแกล้งคูณความหมองหม่นให้คนผิด
คูณอาทรห่วงหาเป็นยาพิษ
ฆ่าให้ตายทีละนิดทีละนิดเมื่อคิดถึง

ที่มาทัก ใจภัก(ดี) แล้วห่างเหิน
ร้อยเรื่องร้าย มากมาย เข้าเผชิญ
เจ็บเหลือเกิน ตอกย้ำ ระกำทรวง