กลอนจีบสาวน่าสนใจ

แต่สิ่งหนึ่งกลับหยุด ณ เวลา
และไม่อาจพัดพามันไปได้
กระซิบอกที่รักบอกจากใจ
ว่าสิ่งนั้นคือฉันไงที่รักเธอ

ฉันเป็นคนชอบเรอเธอรู้ไหม
ฉันเรอได้ทุกเวลานะยาหยี
เธอคงไม่รังเกียจฉันนะคนดี
เพราะเรอนี้คือเรอทักรักเธอไง

เมื่อแรกพบคิดถึงเธออยากรู้จัก
คบสักพักก็สนิดกลายเป็นเพื่อน
ดูๆไปหัวใจมันย้ำเตือน
อยากจะเป็นมากกว่าเพื่อน คือ รักเธอ

ความรักนี้ทำให้ฉันนั้นมีสุข
จนลืมทุกข์มีแต่โลกที่เหมือนฝัน
ฉันและเธอนั้นเดินเคียงคู่กัน
ดุจตะวันกับดวงจันทร์ในนภา

ถักทอความฝันสดใส
เรียงร้อยสายใยเธอกับฉัน
เขียนเป็นบทกวีรักนิรันดร์
สานต่อความผูกพันเราสองคน

ชอบคนคิดอะไรทันกัน
เพราะฉันไม่ชอบย่ำอยู่กับที่
มาเจอเธอก็รู้สึกแปลกๆ ดี
บอกกับตัวเองว่าคนนี้ใช่เลย

หนาวใจห่มผ้าไปไม่หายหนาว
ถ้าเนื้อสาวต้องห่มด้วยตัวฉัน
หากเป็นเธอฉันจะห่มให้ทั้งวัน
มามะมาห่มกันห่มเช้าจนถึงเย็น

สุนทรภู่ผู้กวีขี่แสม๊ท
แบงค์วงแคลชขี่มิโอโก้นักหนา
เสโลโชขี่โนโวโก้ตามมา
ส่วนตัวข้าขี่รถเก๋งไปจีบเธอ

เก้าอี้ต้องมีสี่ขา
กีต้าร์ต้องมีหกสาย
เจ้าหญิงต้องมีเจ้าชาย
ส่วนฉันนั้นก็ต้องมีเธอ